Wag kang mag-alala, Takot na 'ko Hindi dahil sa'yo
Wag ka nang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na ulit ako magnanakaw ng tingin sa'yo
Dahil...dahil...likas na sa panahong ito ang paglayo
At anong haba man ng mga usapan, matatapos din sa dulo
Anong saya man ng takbo ng ating paglalandian, magsasawa rin ang isa
—maghahanap pa rin ng iba,
dahil hindi ako 'siya' ,di ba?
Wag kang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na ulit ako sadyang lilingon sa dako mo
Dahil...dahil...masakit, na sa tuwing haharap, iba na naman ang nakatawag ng interes mo
At anong ganda man ng suot ko, kukupas na rin ang kulay dahil ilang araw lang ang bibilangin para mawala ang tingkad nito para sayo
Wag ka nang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na magsisimula ng paksa at sasagutin lang ng "Ewan ko"
Dahil... dahil...magmumukha na naman akong tanga sa'yo
At sukdulan man ang katangahan na 'to, walang epekto dahil sa mahal mo, mahal ko
Wag kang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na kailangang sagutin ang naipong mga tanong ko
Dahil...dahil...dahan dahan nang maglalakad patungo sa kabilang dulong kabilang ako
Laya ka na, bibitaw na, kahit na ni tapik, di nagawa
Wag kang mag-alala, takot na 'ko
Hindi ko na susundan ng tingin ang paglakad mo palayo
Dahil...dahil...baka mahalata mo sa iyong pagbabalik-tanaw
Na hindi lang riles ang nadaanan mo
Ako, nilagpasan mo
Wag kang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na magpapakalunod sa malamlam na mga mata mo
Dahil...dahil...baka sa susunod, di na 'ko makaahon
Wala pa namang tutulong, sariling buhat para di gustuhing tumira na lang sa loob ng iyong mundo hanggang dapithapon
Wag ka nang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na aaraw-arawin ang pananatili sa pahina mo
Dahil...dahil...baka may ibang matamaan sa likod na pinapakita mo
Baka magalit ang iba pang humahanga sa'yo dahil matamang nagpapapansin ako
At Oo, mahal, Wag ka nang mag-alala, takot na 'ko
Hindi na ako naniniwala sa mga sinumpaang pangako
Dahil...dahil...nakita kong sa kanang mata ng aking ina pumatak ang unang luha
Masakit daw pala maloko nilang dalawa
Nakakamatay na malamang hindi daw siya ang unang minahal ng aking ama
Sobrang kirot daw nang malamang pinagkaisahan siya sa likod ng kanyang mata
Kaya wag ka nang mag-alala, takot na 'ko
Hindi ko nanaising maranasan ang sumpa sa likod ng mga pangako
Hindi din gugustuhing maloko at ipagpalit sa nauna nang kinatagpo
Kaya ngayong wala naman akong laban,
Wag na suklian ng ngiti ang mga ngiti ko
Wag na sagutin ang mga tanong ko
Wag na palitan ng kasinungalingan ang mga bagay para di masakit sa loob ko
Gusto ko ng totoo
.
Itutuloy pa ba? Tuloy.
Wag ka nang mag-alala,takot na 'ko
Hindi na lang dahil sa'yo
Di mo alam na nasa iyo na 'ko
At bibitaw na
Natakot na ko.
Tapos na.
Comments
Post a Comment